Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από το ποδόσφαιρο. Πληρώνονται από αυτό, για να παίζουν, να προπονούν να διοικούν ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο αυτή η βιομηχανία προστάζει. Από την άλλη, υπάρχουν και οι άνθρωποι που ζουν για το ποδόσφαιρο.
Για να το υπηρετούν και να μπορούν να ρουφούν αμισθί, κάθε μικρή ή μεγάλη χαρά που μπορεί να τους αποφέρει.
Λίγες μέρες πριν, ο κορωνοϊός νίκησε τον πιστό της δεύτερης κατηγορίας και ο Θεός της μπάλας, αν αυτός υφίσταται, σίγουρα πενθεί.
Ο Γκαετάνο Λουόνγκο γεννήθηκε στην Ιταλία, αλλά μεγάλωσε στη Βενεζουέλα και εκεί βρήκε την μεγάλη αγάπη, τον μεγάλο έρωτα: μια μπάλα χειροποίητη, μπαλωμένη και γδαρμένη. Την ερωτεύτηκε.
Ο Λουόνγκο κατείχε την τέχνη, αλλά η φτώχεια δεν του επέτρεπε τίποτα άλλο, από το να παίζει για την ομάδα της γειτονιάς. Την είχε άλλωστε ο ιδιοκτήτης του σουπερ μάρκετ και αυτό το γεγονός, τον βοηθούσε να ψωνίζει κάθε εβδομάδα για την μεγάλη οικογένεια του.
Όποτε έβρισκε χρόνο πήγαινε στο γειτονικό γήπεδο της Καράκας και εκτελούσε χρέη φροντιστή.
Lo diste todo, viejo. pic.twitter.com/7BckTn0aSb
— Caracas Fútbol Club (@Caracas_FC) April 6, 2021
Τελικά κατάφερε να πληρωθεί για τις υπηρεσίες του και ακολουθούσε πιστά το πρόγραμμα της ομάδας. Η φτώχεια ήταν μεγάλη βέβαια, οπότε όταν η ομάδα έπρεπε να παίξει εκτός και να μετακινηθεί με αεροπλάνο, ο Λουόνγκο έπαιρνε το λεωφορείο. Ήταν το 1988.
Πολλές φορές έβαζε χρήματα από την τσέπη του, αλλά αγώνα δεν έχανε. Αγαπούσε να ξεκινάει μια μέρα νωρίτερα και να περιμένει την αποστολή στο ξενοδοχείο.
Hasta siempre, viejo. pic.twitter.com/vLgszZsnp8
— Caracas Fútbol Club (@Caracas_FC) April 6, 2021
Ο Λουόνγκο, πανηγύρισε 12 πρωταθλήματα, είδε παίκτες και προπονητές να αλλάζουν, είδε την Καράκας ένα βήμα πριν το Κοπα Λιμπερταδόρες. Είδε την αγάπη της ζωής του να γιγαντώνεται, να θεριεύει και εκείνος ήταν πάντα εκεί από μέσα να χαίρεται, να πονάει,να πεθαίνει και να ανασταίνεται. Σε κάθε ήττα, σε κάθε συντριβή, σε κάθε νίκη.
Σε μια προπόνηση του 2019, ο πιο πιστός οπαδός του κόσμου έπαθε έμφραγμα καθώς μάζευε τα άπλυτα τον παικτών.
Ο γιατρός του ζήτησε να παραιτηθεί. Αυτός ήθελε να πεθάνει μέσα στο γήπεδο, έτσι του διαμήνυσε.
Εκείνη την χρονιά η Καράκας πήρε το πρωτάθλημα και ο προπονητής Νοέλ Σανβισέντε, είχε πάρει την απόφαση. Ο Λουόνγκο ήταν εκείνος που θα σήκωνε την κούπα. Πριν τους παίκτες, πριν τον αρχηγό.
Ο πιο καλός και πιστός οπαδός στην ιστορία του κλαμπ, ίσως και του κόσμου, νικήθηκε από τον κορωνοϊό λίγες μέρες πριν.
Το κενό τεράστιο, όμως όλοι ξέρουν πως πλέον στην πόλη πλέον, η μπάλα θα τσουλάει στη μνήμη του.
