Ακολουθούν τα πρώτα λόγια της κατηγορούμενης στο δικαστήριο.
Πρόεδρος: Έχετε ακούσει πολλά, από όπου θέλετε να ξεκινήσετε. Έχει γίνει μια μεγάλη διαδικασία στο ακροατήριο και πριν στην ανάκριση. Εγώ θέλω να ακούσω τη δική σας αλήθεια από εκεί που έχετε εσείς ότι θέλετε να ξεκινήσετε λέγοντας κάποια πράγματα για την κατηγορία που σας έχει αποδοθεί
Πισπιρίγκου: Θα ξεκινήσω από την αρχή. Θα σας πω απλά ότι ήμουν είμαι και θα είμαι η μαμά της Τζωρτζίνας και αυτό το δικαίωμα δεν θα μου το στερήσει κανείς.
Την κατηγορία την αρνούμαι κατηγορηματικά. Δεν πέρασε ποτέ στο μυαλό μου να πειράξω έστω και μια τρίχα από την κόρη μου.
Αυτό που θέλω εγώ να πω είναι ότι αυτό που έχω ακούσει στο σύνολο της ακροαματικής διαδικασίας είναι ότι δεν μιλούσαν για το παιδί το δικό μου.
Γεννήθηκε 31. 1 στην Πάτρα
Η εγκυμοσύνη ήταν ομαλή. Γεννήθηκε με καισαρική τομή γιατί αυτές τις ώρες υπήρχε κάποιο πρόβλημα με τον ομφάλιο λώρο και βγήκε εκτάκτως στις 7:20. Η Τζωρτζίνα (κλαιει)
όταν την πήρα, ήμουν η τελευταία που την είδα. Λόγω της καισαρικής ήμουν σε ΜΕΘ. Ήταν ένα πλασματάκι που με το με κοίταξε και στην πρώτη φωτογραφία που την έχω αγκαλιά, την κοιτάμε με τόση αγάπη, ότι ζει από θαύμα αυτό το πλάσμα. Ότι με έκανε μαμά για πρώτη φορά. Με αυτά τα ματάκια όταν με κοίταξε….. Μου έδωσε το νόημα της ζωής. Εκείνη τη μέρα ακριβώς της υποσχέθηκα ότι θα είμαι για πάντα δίπλα της ότι θα είμαι εκεί για εκείνη.
Όσο ήταν μωρό είχε κολικούς, ξενυχτουσαμε τότε και ο μπαμπάς της το είχε πολλές ώρες αγκαλιά γύρω γύρω για να ησυχάσει. Η Τζωρτζίνα μεγάλωνε φυσιολογικά δίπλα μας ζούσαμε στο σπίτι που είχε παραχωρήσει ο θείος μας, του παππού και της γιαγιάς μου που είχαν πάει στο εξοχικό τους. Ζούσαμε εκεί. Το 2014 μετακομίσαμε λόγω έλλειψης χώρου γιατί ο θείος μου θα μετακόμιζε για οικονομικους λόγους. Εμείς θέλαμε ένα μεγαλύτερο χώρο για να έχει η Τζωρτζίνα το δικό της δωμάτιο.
