Πρόγευμα εργασίας στο Πολεμικό Μουσείο είχε σήμερα (Δευτέρα 9/12) ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, με τους Πρέσβεις των Κρατών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από τις εξελίξεις στη Συρία και τις επιπλοκές που αυτή δημιουργεί.
Το πρόγευμα διοργάνωσε ο Πρέσβης της Ουγγαρίας Zsolt Sándor, η χώρα του οποίου ασκεί την Προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. για το τρέχον εξάμηνο.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κατά τον εισαγωγικό του χαιρετισμό επισήμανε μεταξύ άλλων:
«Εξοχότατε είναι ιδιαίτερη η χαρά μου και μου θυμίζει τα προηγούμενα καθήκοντά μου, ως Υπουργού Εξωτερικών, οπότε θα μου επιτρέψετε να αισθάνομαι «σαν στο σπίτι μου». Με κάποιους από σας έχουμε αρκετά στενές προσωπικές σχέσεις, οπότε επιτρέψτε μου να εκφράσω την ιδιαίτερη χαρά μου που σας συναντώ.
Δεν θα μακρηγορήσω, δεν χρειάζεται. Νομίζω ότι θα ήταν σημαντικότερο να απαντήσω στις ερωτήσεις σας. Επιτρέψτε μου μόνο δύο αρχικές παρατηρήσεις.
Κατ’ αρχάς, σε ολόκληρη την περιοχή μας επικρατεί απόλυτη ρευστότητα, όπως βλέπουμε. Αποδείχθηκε ξανά τις τελευταίες μέρες. Ένα καθεστώς που υπήρχε για 50 έτη δεν υπάρχει πλέον. Γνωρίζουμε λοιπόν σαφώς ότι δεν υπάρχει πλέον, αλλά δεν είναι καθόλου σαφές τι θα συμβεί στο μέλλον, ποιο θα είναι το αύριο της Συρίας.
Και επιτρέψετε μου να πω ότι η Συρία βρίσκεται λιγότερο από 1.000 χιλιόμετρα από εδώ που βρισκόμαστε. Για εμάς λοιπόν, ως Ελλάδα, αλλά και ως ΕΕ, πρόκειται για «εγγύς εξωτερικό».
Βλέποντάς το τοπικά, πρόκειται για το δεύτερο διαλυμένο κράτος στις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Αν συνυπολογίσετε και τη Λιβύη είναι το τρίτο, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν προοιωνίζεται ένα εύκολο μέλλον για μας, ως Ευρωπαίους, ως Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Σχιζοφρενικοί οι δημοσιονομικοί κανόνες»
Όσον αφορά την Ελλάδα και το δικό μου χαρτοφυλάκιο, η αλήθεια είναι ότι προκαλεί δυσκολίες. Πρέπει να παρουσιάσω τον Προϋπολογισμό (του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας) στη Βουλή σε λίγες ημέρες από τώρα και γνωρίζετε ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για όλους τους Υπουργούς Άμυνας της Ευρώπης.
Θα ήθελα να σας υπογραμμίσω μια προσέγγιση εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας που θεωρείται τουλάχιστον σχιζοφρενική. Και επιλέγω τα λόγια μου πολύ προσεκτικά. Αναφέρομαι στους δημοσιονομικούς κανόνες έναντι της προτεραιότητάς μας στην Άμυνα.
Από τη μία καλούμαστε να δημιουργήσουμε μια αξιόπιστη αμυντική ικανότητα και από την άλλη, αν υπερβούμε τα δημοσιονομικά όρια, τα οποία δεν έχουμε τροποποιήσει καθόλου παρεμπιπτόντως, έχουμε πρόβλημα. Tιθέμεθα υπό επιτήρηση και θα εξεταστεί από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών εάν κάτι χρειάζεται ή δεν χρειάζεται, κ.λπ. Στο μεταξύ, εάν συμβεί αυτό, τα επιτόκια και τα ομόλογά μας εκτοξεύονται και η χώρα μας έχει πρόβλημα. Έχουμε λοιπόν μια υπαρξιακή απειλή απέναντι σε μια άλλη υπαρξιακή απειλή, και αυτό πρέπει να επιλυθεί.
Και από την άλλη προσποιούμαστε ότι είμαστε γεωπολιτικός δρων, ακόμα και γεωπολιτική δύναμη. Δε νομίζω ότι αυτό θα μας πάει πολύ μακριά».
Ο Νίκος Δένδιας σε δηλώσεις του μετά το πέρας του προγεύματος ανέφερε:
«Είχα σήμερα την ευκαιρία, μετά από πρόσκληση του Ούγγρου Πρέσβη, να ενημερώσω τους Πρέσβεις της ΕΕ στην Αθήνα για την «Ατζέντα 2030», για τη μεταρρύθμιση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και συνολικά για τις μεγάλες αλλαγές που κάνουμε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Και πρέπει να πω ότι με εντυπωσίασε θετικά το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών χωρών γι’ αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση.
Όμως, όπως είναι φυσικό, μιλήσαμε και για άλλα πράγματα, ιδίως για την κατάσταση στη Συρία μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ.
Είχα την ευκαιρία να διατυπώσω αυτό που θα ήθελα και δημόσια να επαναλάβω. Την ανάγκη υπεράσπισης των Χριστιανικών πληθυσμών στη Συρία και στη Μέση Ανατολή.
Στη Συρία ξεκινάει μια καινούργια, αβέβαιη ημέρα. Κανείς δεν θα θρηνήσει το καθεστώς Άσαντ.
Όμως το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα δεν είναι προφανές. Η Ελλάδα, όμως, και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν καθήκον – επαναλαμβάνω καθήκον – να υπερασπίσουν τους Χριστιανικούς πληθυσμούς στη Συρία και στη Μέση Ανατολή.
Χθες, ήμουν στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης, στο Σινά. Υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή πληθυσμοί αιώνων. Υπάρχουν μνημεία από την εποχή του Ιουστινιανού και ίσως και πριν από αυτόν. Κρίμα να τα αφήσουμε να καταστραφούν. Αποτελούν τμήμα της συνολικής ευρωπαϊκής μας πολιτισμικής ταυτότητας».
