Οι τρεις χώρες, οι οποίες στέλνουν στην Ντόχα τους υπουργους Εξωτερικών τους, είναι από το 2017 εταίροι στο πλαίσιο της διαδικασίας της Αστάνα, η οποία άρχισε για να κάνει να σωπάσουν τα όπλα στη Συρία, χωρίς ωστόσο να έχουν συνταχθεί με την ίδια πλευρά στο πεδίο της μάχης.
Η Μόσχα και η Τεχεράνη έσπευσαν στο πλευρό του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και τον βοήθησαν στρατιωτικά να συντρίψει την αντιπολίτευση, ενώ η Άγκυρα, χωρίς να εμπλέκεται άμεσα στο πεδίο, παρατηρεί ευμενώς τις προόδους που σημειώνουν τα κινήματα των ανταρτών. 
Τι λένε οι αναλυτές
«Για την Άγκυρα, η αλλαγή της ισορροπίας των δυνάμεων στη Συρία αντιπροσωπεύει ταυτόχρονα μια ευκαιρία και ένα κίνδυνο», συνοψίζει ο Χάμις Κινίρ, αναλυτής του γραφείου συμβούλων Verisk Maplecroft.
Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ενρτογάν, ο οποίος κάλεσε αυτή την εβομάδα τον Άσαντ «να συμφιλιωθεί με το λαό του», εξέφρασε χθες, Παρασκευή, την «επιθυμία» του «η προέλαση των ανταρτών να συνεχιστεί χωρίς προβλήματα», χωρίς να παραλείψει να αναφέρει ξεκάθαρα πως «στόχος (των ανταρτών) είναι η Δαμασκός», μετά το Χαλέπι και τη Χάμα.
Στο κέντρο της εξίσωσης, τα περισσότερα από 900 χιλιόμετρα των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών και τα σχεδόν τρία εκατομμύρια των σύρων προσφύγων στην Τουρκία.
Ποιος ο ρόλος της Τουρκίας
Προς το παρόν, «ο ακριβής ρόλος της Τουρκίας στη (σημερινή) κατάσταση παραμένει αντικείμενο εικασιών», γράφει ο Ομέρ Οζκιζιλτσίκ, ερευνητής στο Atlantic Council στην Άγκυρα. «Όμως το σίγουρο είναι πως, χωρίς να έχει εμπλακεί άμεσα, η Τουρκία έδωσε το πράσινο φως της για την επίθεση», προσθέτει.
Εξάλλου, εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο, η τουρκική κυβέρνηση γνώριζε για τις προετοιμασίες, παρόλο που οι σχέσεις της είναι παραδοσιακά «περίπλοκες» με την ισλαμιστική οργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) που διεξάγει την επίθεση στη Συρία.
Το ουσιώδες για την Τουρκία «είναι η σταθερότητα στη Συρία και μια ζώνη ασφαλείας στην οποία θα μπορούσαν να επιστρέψουν οι σύροι πρόσφυγες», λέει η Γκιονούλ Τολ, διευθύντρια αρμόδια για την Τουρκία στο Middle East Institute στην Ουάσινκτον.
Με αυτό το στόχο, εκτιμά, η Ρωσία και ο Ερντογάν θα μπορούσαν να επιδιώξουν «να προωθήσουν μια μεταβατική κυβέρνηση χωρίς τον Άσαντ, αλλά με ορισμένα στοιχεία του καθεστώτος του και της αντιπολίτευσης».
«Ο Άσαντ κατάφερε να τους εκνευρίσει όλους»
Τους τελευταίους μήνες, το χέρι που έτεινε ο Ερντογάν στον γείτονά του και ακόμη και η πρόσκλησή του να τον συναντήσει παρέμειναν νεκρό γράμμα, καθώς ο πρόεδρος Άσαντ απαίτησε να υπάρξει προηγουμένως αποχώρηση από τη βορειοδυτική Συρία των τουρκικών δυνάμεων, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί εκεί για να πολεμήσουν εναντίον των κούρδων μαχητών.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, εκτιμά η Γκιονούλ Τολ, εκνευρίσθηκε απ’ αυτή την απουσία απάντησης εκ μέρους του σύρου προέδρου. Όμως «ο Ερντογάν δεν προωθεί πλέον την ανατροπή του καθεστώτος του Άσαντ, που θα δημιουργούσε ένα κενό από το οποίο θα μπορούσαν να επωφελήθουν η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος και οι κουρδικές οργανώσεις», σύμφωνα πάντα με την Τολ.
«Ο Άσαντ κατάφερε να εκνευρίσει όλους, περιλαμβανομένων των Ιρανών, των Ρώσων και των Τούρκων, επειδή σέρνει τα πόδια του στις προσπάθειες να επιτευχθούν συμφωνίες με την Τουρκία και τους άλλους», υπογραμμίζει.
Το Ιράν, από την πλευρά του, έχει επισημάνει την έλλειψη υποστήριξης του Μπασάρ αλ-Άσαντ μετά το θάνατο του ηγέτη της λιβανικής Χεζμπολάχ, του Χασάν Νασράλα, ο οποίος είχε σπεύσει να τον βοηθήσει. Η Τεχεράνη θα ήταν επίσης αναμφίβολα έτοιμη να διαπραγματευθεί με μια νέα ομάδα, εκτιμά η Γκιονούλ Τολ.
Η σύνοδος της Ντόχα θα μπορούσε να σφραγίσει την τύχη του προέδρου Άσαντ
Ο Σινάν Ουλγκέν, ερευνητής στο Carnegie Europe στην Άγκυρα, αναρωτιέται: «αν η Ρωσία και το Ιράν εξακολουθούν να επιθυμούν να υποστηρίξουν τη Συρία, εξακολουθούν άραγε να έχουν την ικανότητα να το κάνουν;».
Η σύνοδος της Ντόχα θα μπορούσε να σφραγίσει την τύχη του προέδρου Άσαντ, εκτιμούν οι ειδικοί, καθώς συμμετέχει σ’ αυτή, απέναντι στον ρώσο υπουργό Σεργκέι Λαβρόφ, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Χακάν Φιντάν, πιστός του αρχηγού του κράτους και πρώην επικεφαλής των τουρκικών υπηρεσιών πληροφοριών.
«Ο Χακάν Φιντάν γνωρίζει το συριακό ζήτημα, το πεδίο και κυρίως όλους τους πρωταγωνιστές: τα κράτη, αλλά επίσης τις ένοπλες οργνώσεις και τις πολιτοφυλακές που είναι παρούσες», διαβεβαιώνει ο Σινάν Ουλγκέν.
Ο Φιντάν δέχθηκε μάλιστα αυτή την εβδομάδα τον ιρανό ομόλογό του Αμπάς Αραγτσί, ο οποίος μετέβη στην Άγκυρα αφού πέρασε από τη Δαμασκό.
