Στην Ανταρκτική έφτασε ήδη ο νέος ταχυδρόμος από το Μπρίστολ, με «αποστολή» να ταξινομεί τις εκατοντάδες επιστολές και τις καρτ-ποστάλ που αφήνουν νοσταλγικά όσοι επισκέπτες φτάνουν με κρουαζιερόπλοια στο μικροσκοπικό ξύλινο μουσείο.
Οσο κι αν φαίνεται περιττό την εποχή του ίντερνετ, ένα ταχυδρομείο που θα στέλνει κάρτες με γραμματόσημα από ένα τόσο απομακρυσμένο σημείο είναι τόσο vintage όσο χρειάζεται ώστε να «υποκύπτουν» οι χιλιάδες τουρίστες που πάνε στην Παταγονία και την Ανταρκτική.
Ο βρετανός ταχυδρόμος Τζορτζ Κλαρκ δηλώνει πως ανοίγει ένα συναρπαστικό κεφάλαιο με πρωτόγνωρες εμπειρίες στην καριέρα του, κασθώς μέχρι πρότεινος έστηνε σκηνικά σε μουσικά φεστιβάλ.
Πλέον θα στελεχώσει μια μικρή ομάδα στο νοτιότερο επιχειρησιακό ταχυδρομείο και μουσείο στον κόσμο.
Η αποστολή κάρτας από την Ανταρκτική από το νοτιότερο ταχυδρομείο του κόσμου αποτελεί «βασικό μέρος της εμπειρίας» λέει ο Κλαρκ, συμπληρώνοντας ενθουσιασμένος πως «θα ταξινομεί την αλληλογραφία, θα σφραγίζει τα γραμματόσημα και στη συνέχεια θα τα στέλνει μέσω των διερχόμενων κρουαζιερόπλοιων».
Η νέα ομάδα θα μοιραστεί μια καλύβα Nissen ενώ αποφάσισε να ελαχιστοποιήσει τη χρήση του διαδικτύου, ειδικά το βράδυ.
Η ομάδα αποτελείται από πέντε άτομα τα οποία προσλήφθηκαν από το UK Antarctic Heritage Trust, μια φιλανθρωπική οργάνωση που επιβλέπει τις ιστορικές βρετανικές βάσεις στην Ανταρκτική.
Τον επόμενο μήνα θα βρεθούν στην άκρη της Νότιας Αμερικής σε έναν πρώην ερευνητικό σταθμό στο νησί Goudier που έχει το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου.
Για πέντε μήνες μαζί με τις ακραίες καιρικές συνθήκες, θα ζήσουν μαζί με τους πιγκουίνους gentoo, θα καταγράφουν τις συνθήκες της άγριας ζωής θα πραγματοποιούν επισκευές συντήρησης ενώ θα υποδέχονται τους επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων.
Ο Κλαρκ υπέβαλε αίτηση νωρίτερα φέτος, αφού διάβασε ένα άρθρο στον Guardian.
«Σκέφτηκα ότι θα ήταν κάτι νέο, κάτι συναρπαστικό και ότι δεν είχα τίποτα να χάσω… οπότε σκέφτηκα, γιατί να μην το δοκιμάσω;» δήλωσε ο 34χρονος.
«Ανυπομονώ να ξυπνήσω και να πιω τον πρωινό μου καφέ κοιτάζοντας την Ανταρκτική και ελπίζοντας να δω μια φάλαινα» κατέληξε.