Στο reality του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι πρωταγωνιστής, είναι παραγωγός

Η διαλυτική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ με τις άνευ προηγουμένου κόντρες μεταξύ στελεχών του, την επιπέδου reality αντιπαράθεση και τις συνεχείς διασπάσεις έχει πολλούς πρωταγωνιστές, αλλά και αρκετούς κομπάρσους. Ένας μόνο δεν ανήκει σε καμία από τις κατηγορίες. Ο Αλέξης Τσίπρας, η παραίτηση του οποίου ήταν το έναυσμα για τον εμφύλιο και η σιωπή του από εκείνη τη στιγμή μάλλον πυροδότησε, παρά απομάκρυνε τον εκρηκτικό κλίμα.

Το πρόσωπο κλειδί τον τελευταίο χρόνο είναι προφανώς ο Στέφανος Κασσελάκης. Και ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν επιλογή του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος τον περιέλαβε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, έστω σε μη εκλόγιμη θέση. Ο ίδιος ο μετέπειτα έκπτωτος πρόεδρος δήλωνε εξ αρχής ότι στην πολιτική τον έβαλε ο Αλέξης Τσίπρας και το επαναλάμβανε στα βίντεο που ανέβαζε στα κοινωνικά δίκτυα για να «συστηθεί». «Στην πολιτική με “φύτεψε” ο Αλέξης Τσίπρας» έλεγε χαρακτηριστικά.

Λίγο πριν εμφανιστεί ο Στέφανος Κασσελάκης τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Η Έφη Αχτσιόγλου είχε ξεκάθαρο προβάδισμα στην διεκδίκηση της προεδρίας και αυτό είναι κάτι που προφανώς δεν ακουγόταν θετικά στα αυτιά όσων απεύχονταν αυτή την εξέλιξη. Έτσι δημιουργήθηκε ένα ετερόκλητο μέτωπο, από ανθρώπους που δεν είχαν απαραιτήτως μαγευτεί από τον πολιτικό λόγο Κασσελάκη, αλλά τον έβρισκαν «βολικό» για να εξουδετερωθεί η πρώην υπουργός.

Το αφήγημα των «υπονομευτών»

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πήρε ποτέ θέση σ’ αυτή τη μάχη, αλλά και στις φήμες που κυκλοφορούσαν ευρέως και ανέφεραν ότι η Αχτσιόγλου μαζί με άλλα ηγετικά στελέχη, που ανήκαν κατά κανόνα στην αριστερή πτέρυγα υπονόμευαν επί χρόνια τον Αλέξη Τσίπρα και ήταν ουσιαστικά υπεύθυνα για την εκλογική ήττα. Αυτό αποτέλεσε ίσως το κυρίαρχο αφήγημα της πλευράς Κασσελάκη στην πρώτη φάση της εσωκομματικής μάχης.

Κάποιοι θα έλεγαν ότι αυτές οι φήμες προσέβαλαν και τον πρώην πρόεδρο, αφού τον εμφάνιζαν περίπου ως έναν άβουλο πρωθυπουργό που ήταν έρμαιο τον αποφάσεων άλλων, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να παραμείνει σιωπηλός, μια σιωπή που από τους τότε κασσελακικούς ερμηνεύτηκε σαν συμφωνία με τα καταγγελόμενα. Από την άλλη αυτές οι φήμες ήταν βολικές για τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς τον απάλλασσαν από την αυτοκριτική για τα τραγικά ποσοστά του κόμματος το 2023. Δεν έφταγε ο ίδιος, αλλά οι «υπονομευτές».

Με αυτή τη βολική για όλους, πλην Αχτσιόγλου, κατάσταση ο δρόμος του Στέφανου Κασσελάκη προς την προεδρία ήταν ορθάνοιχτος. Εξελέγη άνετα στον δεύτερο γύρο, έχοντας δίπλα του προβεβλημένα στελέχη, όπως ο Νίκος Παππάς και ο Παύλος Πολάκης, ενώ αρκετοί χωρίς να εκδηλωθούν άμεσα έδειχναν θετικοί σ’ αυτή την εξέλιξη.

Η βόμβα των «μαύρων ταμείων»

Το πρόβλημα στο νέο αφήγημα ήταν ότι οι «υπονομευτές» βρέθηκαν πλέον εκτός των τειχών. Τότε ο νέος πρόεδρος έριξε μία βόμβα που άγγιζε όχι πλέον εμμέσως, αλλά άμεσα τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Στέφανος Κασσελάκης άρχισε να μιλά για «μαύρα ταμεία» του κόμματος, καταγγελία που θεωρήθηκε εξαιρετικό δώρο και στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Τότε ήρθε και μία τουλάχιστον ατυχής για την αυτοσυντήρηση του κόμματος δήλωση του Ευάγγελου Αποστολάκη, του πιο στενού υποστηρικτή του Στέφανου Κασσελάκη, που δήλωσε ότι «όλα τα κόμματα διαθέτουν μαύρα ταμεία». Αυτή είναι η στιγμή που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την άρση της στήριξης του νέου αρχηγού από κάποιους εκ των πρωτοκλασσάτων.

Αμφισβήτηση για …24 ώρες

Ο Αλέξης Τσίπρας αν και αυτή η βαριά καταγγελία αφορούσε την εποχή της προεδρίας του επέλεξε και πάλι τη σιωπή. Το ρήγμα όμως είχε δημιουργηθεί ήδη. Και αυτό έγινε εμφανές στο συνέδριο του Φεβρουαρίου όταν η Όλγα Γεροβασίλη αμφισβήτησε τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά μόνο… για ένα 24ωρο. Στην πρόκληση του νέου προέδρου «βρείτε μου αντίπαλο και πάμε σε εκλογές» υποχώρησε, αλλά η κίνηση της ερμηνεύτηκε σαν «κίνηση Τσίπρα».

Απο κεί και πέρα οι δημόσιες παρεμβάσεις του Αλέξη Τσίπρα ήταν αποκλειστικά και μόνο μέσω του ιδρύματός του και για θέματα που πολύ απείχαν από τα όσα συνέβαιναν στο εσωτερικό του κόμματος. Είναι βεβαίως ενδιαφέρουσες οι θέσεις και οι ανησυχίες για το μέλλον των Βαλκανίων ή για την σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη, αλλά όταν το κόμμα με το οποίο έγινε πρωθυπουργός κινδυνεύει με αφανισμό μοιάζουν με δευτερεύουσες ανησυχίες.

Στον περίπου έναν χρόνο της προεδρίας Κασσελάκη άλλαξαν πολλά και για τον νέο πρόεδρο και για τα στελέχη που τον στήριξαν. Ο ίδιος αυτονομήθηκε βλέποντας πως έχει ρεύμα εντός του κόμματος και με μία γενικόλογη και εν πολλοίς ηθικολογική και λιγότερο πολιτική ρητορική δημιούργησε μια δυναμική, την οποία δεν έλεγχαν οι υποστηρικτές του. Και αυτό ήταν το σημείο που το κόμμα και οι προβεβλημένοι του στράφηκαν εναντίον του. Με δηλώσεις, εμφανώς και ενίοτε θορυβωδώς, σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα που συνέχισε να παραμένει σιωπηλός, αφήνοντας στους άλλους να ερμηνεύουν την προθέσεις του.

Ο «εχθρός»Τσίπρας

Όταν ο Στέφανος Κασσελάκης είδε την μεταστροφή στο εσωτερικό του κόμματος, αποφάσισε να παίξει μόνος του βασιζόμενος μόνο στη βάση του κόμματος, την οποία συνηθίζει να κολακεύει καθημερινά στους προσωπικούς του λογαριασμούς. Τότε ο ίδιος εμμέσως, οι υποστηρικτές του ευθέως έβαλαν στο κάδρο των «εχθρών» και τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν ήταν πλέον το θύμα των «υπονομευτών», αλλά υπονομευτής ο ίδιος, μέσω των ανθρώπων του μέσα στο κόμμα.

Η νέα διάσπαση ήταν προδιαγεγραμμένη. Τα όργανα του κόμματος αποφάσισαν να «καθαρίσουν» τον Στέφανο Κασσελάκη με κάθε τρόπο και ορισμένες φορές και με μεθοδεύσεις που είναι τουλάχιστον ατυχής για ένα κόμμα που θέλει να λέγεται δημοκρατικό. Σ’ αυτή τη νέα κατάσταση η στάση Τσίπρα παραμένει η ίδια. Σιωπή. Μια σιωπή που αν και αρχικά ερμηνεύτηκε ως διακριτικότητα απέναντι στους διαδόχους του, στην πορεία φάνηκε πώς ήταν μοιραία για την διάλυση του κόμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πλέον ιστορικός ηγέτης του χώρου που καλύπτει πολιτικά το κόμμα του. Και οι ιστορικοί ηγέτες μπορεί να μην μιλούν πολύ, αλλά η αφωνία δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους.